تاثیر عوامل فردی ( هوش فرهنگی ومیزان تحمل ابهام ) بر توانش ترجمه

ترجمه متن گاهی امری چنان مبهم است که نیازمند پردازش درون دادهای زبان شناختی و فرهنگی است که خود ممکن است منجر به تردید و/ یا سردرگمی دانشجویان و مترجمان شود (کارمانیان، 2001). موفقیت در چنین فرایند پیچیده و نامعلومی مستلزم وجود عوامل بیشماری است که هوش فرهنگی و بردباری در برابر ابهامات در طی فرایند ترجمه از آن جمله است. هدف از این تحقیق کاوش در خصوص رابطه میان هوش فرهنگی، تحمل ابهام و توانش ترجمه دانشجویان مترجمی زبان انگلیسی ایرانی است. بدین منظور در این تحقیق آزمون سنجش هوش فرهنگی (cqs)، تست تحمل ابهام (mat-50) و متنی 7 خطی در میان 81 دانشجوی دختر و پسر ترجمه توزیع شد. امتیاز مجموع پرسشنامه های هوش فرهنگی و تحمل ابهام که در قالب لایکرت (likert) بودند به روش جمع امتیاز هر سئوال محاسبه گشت و ترجمه های دانشجویان بر طبق مدل آنالیز خطای پیشنهادی ودینگتون (2001) نمره داده شدند. سپس مدل پیشنهادی این تحقیق بر اساس مدل معادلات ساختاری(sem) بررسی شد تا روابط میان هوش فرهنگی، تحمل ابهام و توانش ترجمه مشخص گردد. مدل اولیه مطابقت مناسبی با داده ها نداشت، از این رو اصلاحاتی به منظور مطابقت بیشتر مدل انجام گرفت. مدل نهایی ، مدل پذیرفته شده ی توانش ترجمه بر اساس هوش فرهنگی و تحمل ابهام در نظر گرفته شد. این مدل نشان می دهد که الف) رابطه مثبت معناداری میان هوش فرهنگی و توانش ترجمه دانشجویان وجود دارد، ب) رابطه مثبتی میان میزان تحمل ابهام و توانش ترجمه دانشجویان وجود دارد، ج) میزان هوش فرهنگی بهترین معیار برای قضاوت درباره توانش ترجمه دانشجویان است و د) رابطه ایی دو سویه میان هوش فرهنگی دانشجویان و تحمل ابهام آنها وجود دارد. یافته های این تحقیق نشان می دهند که تشویق و ترغیب دانشجویان به یافتن روش هایی که به ارتقا و بهبود هوش فرهنگی و تحمل ابهام آنها یاری رساند، به واقع می تواند برای ایشان مفید بوده و به آنها در دستیابی به رده های بالاتری از توانش ترجمه کمک کند.